ငါတို႔ျပစ္နွင့္ ဝမ္းနည္းျခင္းမ်ား၊ ခံရန္မိတ္ေဆြ ေယရႈရိွ၊
ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ ထံေတာ္ခ်ဥ္းကပ္၊ ခြင့္သည္အံ႔ဘြယ္ ျဖစ္ေပ၏။
ၿငိမ္သက္ျခင္းကို ႀကိမ္ဖန္စြန္႔ပစ္၊ မခံသင့္ ဝန္ထမ္းခဲ့ၿပီ။
ကိုယ္ေတာ္ထံတြင္ ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္၊ မယူေဆာင္ျခင္း ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
 
ငါတို႔တြင္ စံုစမ္းေနွာင့္ရွက္ျခင္း၊ ဆင္းရဲဒုုကၡ ရိွသလား။
ဘယ္ခါမွ် စိတ္မပ်က္ေစရာ၊ ဆုေတာင္းလ်က္ ထံေတာ္ခ်ဥ္းပါ။
ဝမ္းနည္းျခင္းမ်ိဳးခံ မိတ္ေဆြလို၊ သစၥာရိွသူ ေတြ႕မည္လား။
ငါတို႕အားနည္းျခင္း ေယရႈသိ၊ ဆုေတာင္းလ်က္ ထံေတာ္ခ်ဥ္းပါ။
 
ပင္ပန္းလွစြာ ဝန္ထုပ္ေလး၍၊ အားနည္းလ်က္ ရိွၾကသလား၊
ကယ္တင္ရွင္ မွီခိုရာျဖစ္ေပ၊ ဆုေတာင္းလ်က္ ထံေတာ္ခ်ဥ္းပါ။
မိတ္ေဆြမ်ား ရြံရွာစြန္႔ပစ္လွ်င္၊ ဆုေတာင္းလ်က္ ထံေတာ္ခ်ဥ္းပါ။
လက္ေတာ္ျဖင့္ ကြယ္ကာေစာင့္မ မည္၊ ထိုမွာ နွစ္သိမ့္ရာကိုရွာ။