❮ Prev ေရာမဩဝါဒစာ ၁ သက္သာေလာနိတ္ နိဒါန္း အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုုခ်က္ အခန္းႀကီး ၁ ၂ ၃ . . . Next ❯
သက္သာေလာနိတ္ ဩဝါဒစာ (ဒုတိယေစာင္)
2 Thessalonians
အခန္းႀကီး ၁
၁း၄-၆ ေပါလုုသည္ သက္သာေလာနိတ္ၿမိဳ႕ ပထမ ခရီးစဥ္၌ပင္ ၫွင္းပန္းနွိပ္စက္ျခင္းကိုု ခံခဲ့ရသည္။ (တမန္ ၁၇း၅-၉) ေပါလုု၏ သြန္သင္ခ်က္ကိုု တုုန္႔ျပန္ၿပီး ခရစ္ယာန္ျဖစ္လာေသာ သူမ်ားသည္ ဂ်ဴးနွင့္ တပါးအမ်ိဳးသားမ်ား၏ ၫွင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္းကိုု ခံရသည္။ ေပါလုု၏ ပထမစာ၌ ခရစ္ေတာ္ ႂကြလာေသာအခါ၌ ထိုုနွိပ္စက္မႈမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းကိုုလည္းေကာင္း၊ နွိပ္စက္မႈျပဳသူမ်ားအား စီရင္မည္ကိုုလည္းေကာင္း ေဖၚျပထားသည္။ ထိုုအခ်က္သည္ လူတိုု႔အား ခရစ္ေတာ္သည္ ခ်က္ျခင္းႂကြလာ၍ ကယ္တင္ၿပီး၊ အျခားသူအား စီရင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကိုု ျဖစ္ေစသည္။ ထိုု႔ေၾကာင့္ ေပါလုုမွ ေထာက္ျပထားခ်က္မွာ ဘုုရားရွင္၏ နိုုင္ငံေတာ္ကိုု ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနစဥ္ ကာလ၌ ယံုုၾကည္ သူတိုု႔သည္ သည္းခံျခင္း၊ မိမိတိုု႔၏ ယံုုၾကည္ျခင္းအတြက္ နွိပ္စက္ ခံျခင္းတိုု႔ကိုု ခံနိုုင္ေအာင္ ေလ႔လာက်င့္ႀကံရမည္။
၁း၅ ခရစ္ေတာ္အတြက္ အသက္ရွင္ေသာ အခါ၌ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔သည္ အခက္အခဲမ်ားကိုု ေတြ႔ႀကံဳရေပမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုုေသာ္ ဤဆိုုးဝါးလွေသာ ကမ႓ာ၌ ဘုုရားရွင္၏ လူစုုအေနျဖင့္ အသက္ရွင္ရန္ ႀကိဳးစားေန၍ ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕တိုု႔က ျပႆနာမ်ားသည္ အျပစ္ (သိုု႔) ယံုုၾကည္ျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည္ဟုု ေျပာၾကေသာ္လည္း ေပါလုုမွ သင္ၾကားသည္မွာ ယင္းတိုု႔သည္ ယံုုၾကည္သူမ်ား အတြက္ ဘုုရားရွင္၏ အစီအစဥ္ တစိတ္တေဒသ ျဖစ္နိုုင္သည္။ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔၏ ျပႆနာမ်ားသည္ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔အား မိမိကိုုယ္ကိုု အာရံုုစိုုက္ေစျခင္းမွ အထက္သိုု႔ (သိုု႔) ေရွ႕သိုု႔ အာရံုုစိုုက္ျခင္းျဖစ္ေအာင္ ကူညီနိုုင္သည္ (မာကုု ၁၃း၃၅-၃၆၊ ဖိလိပၺၸိ ၃း၁၃-၁၄)။ ခိုုင္မာေသာ ကိုုယ္က်င့္တရားကိုု တည္ေဆာက္ေပးသည္ (ေရာမ ၅း၃-၄)။ အျခားရုုန္းကန္လ်က္ရိွေသာ သူမ်ားအား နွစ္သိမ့္နိုုင္ေအာင္ အခြင့္အေရးမ်ား ျဖစ္ေစသည္ (၂ ေကာ ၁း၃-၅)။ သင္၏ အခက္အခဲမ်ားသည္ သင္မွခရစ္ေတာ္အတြက္ ရပ္တည္လ်က္ ရွိေၾကာင္းကိုု ျပသေသာ အမွတ္သညာမ်ား ျဖစ္နိုုင္သည္။
၁း၅-၇ ေပါလုုမွ သက္သာျခင္းနွင့္ ပတ္သက္၍ အျမင္နွစ္ရပ္ကိုု ေဖာ္ျပထားသည္။ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔၏ ဆင္းရဲျခင္းမ်ားသည္ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔အား ခြန္အားကိုုေပးၿပီး ခရစ္ေတာ္၏ နိုုင္ငံေတာ္အတြက္ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔အား အသင့္ျဖစ္ေစေၾကာင္းကိုု သိရွိျခင္းျဖင့္ သက္သာျခင္းကိုု ရရွိသည္။ ေနာက္အျမင္ တစ္ရပ္မွာ တေန႔၌ လူတိုုင္းသည္ ဘုုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္၌ ရွိၿပီး မတရားေသာ သူတိုု႔သည္ စီရင္ျခင္းကိုု ခံရၿပီးေနာက္ မေကာင္းမႈ အားလံုုးတိုု႔သည္ အဆံုုးသတ္ လိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိျခင္းျဖင့္ သက္သာျခင္းျဖစ္သည္။
၁း၇-၉ ေပါလုုေဖာ္ျပထားေသာ ‘ထာဝရ ပ်က္စီးျခင္း’ သည္ ဗ်ာဒိတ္္က်မ္း ၂၀း၁၄ ၌ ေဖာ္ျပထားေသာ မီးအိုုင္ျဖစ္သည္။ ထိုုေနရာသည္ ဘုုရားရွင္နွင့္ ထာဝရ ကြာေဝးျခင္းကိုု ျဖစ္ေစမည္႔ ေနရာျဖစ္သည္။ ထိုုသိုု႔ ဘုုရားရွင္နွင့္ ထာဝရ ခြဲထားျခင္းကိုု ခံရေသာ သူတိုု႔အတြက္ ကယ္တင္ျခင္းရရန္ ေမွ်ာ္လင့္ဖြယ္အေၾကာင္းမရွိေတာ႔ေပ။
၁း၁၁-၁၂ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔အား ဘုုရားရွင္မွ ခြဲခန္႔မွတ္သားထားသည္မွာ ခရစ္ေတာ္၏ ပံုုသ႑ာန္နွင့္ တညီတည္း ျဖစ္ေစရန္ျဖစ္သည္ (ေရာမ ၈း၂၉)။ ယင္းသည္ တျဖည္းျဖည္းနွင့္ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔၏ အသက္တာ တေလွ်ာက္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာမည္ျဖစ္ၿပီး ခရစ္ေတာ္ ေပၚထြန္းလာေသာ အခ်ိန္၌ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔သည္ ၿပီးျပည္႔စံုုျခင္းသိုု႔ေရာက္မည္ (၁ ေယာ ၃း၂) ကိုခြဲခန္႔ မွတ္သားေတာ္ မူခ်က္နွင့္ ထိုုက္တန္ေအာင္ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔သည္ ခရစ္ေတာ္ကဲ႔သိုု႔ မွန္ကန္ေကာင္းမြန္စြာ ေနထိုုင္ လိုုရေပမည္။ ကၽြန္ုုပ္တိုု႔သည္ ၿပီးျပည္႔စံုုေသာ သူမ်ား မဟုုတ္ေသာ္လည္း ကၽြန္ုုပ္တိုု႔အတြင္း၌ ဘုုရားရွင္ လုုပ္ေဆာင္သည္႔အတိုုင္း ကၽြန္ုုပ္တိုု႔သည္ ေျပာင္းလဲရမည္။
❮ Prev ေရာမဩဝါဒစာ ၁ သက္သာေလာနိတ္ နိဒါန္း အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုုခ်က္ အခန္းႀကီး ၁ ၂ ၃ . . . Next ❯