သီလနွင့္ျပည္႔စံုုေသာ မိန္းမတိုု႔ကိုု အဘယ္သူ ေတြ႔ရသနည္း။ ထိုုသိုု႔ေသာ မိန္းမသည္ ပတၱျမားထက္ အဖိုုးသာ၍ ထိုုက္ေပ၏။
 
သူ၏ခင္ပြန္းသည္ သူ႔ကိုုယံုု၍၊ ဆင္းရဲျခင္းနွင့္ ကင္းလြတ္လိမ့္မည္။
 
ထိုုမယားသည္ မိမိ ခင္ပြန္း အက်ိဳးကိုု မဖ်က္၊ တသက္လံုုးျပဳစုုတတ္၏။
 
သိုုးေမြးႏွင့္ဝါကိုုရွာ၍ မိမိလက္ႏွင့္ အလိုုအေလ်ာက္ လုုပ္တတ္၏။
 
ကုုန္သည္သေဘၤာကဲ႔သိုု႔ ျဖစ္၍၊ စားစရာကိုု ေဝးေသာ အရပ္မွ ေဆာင္ခဲ့တတ္၏။
 
မိုုးမလင္းမီထလ်က္၊ အိမ္သူအိမ္သားတိုု႔အား စားစရာကိုု လည္းေကာင္း၊ ကၽြန္မတိုု႔အား အငန္းအတာကိုု လည္းေကာင္း ေပးေဝတတ္၏။
 
ေကာင္းမြန္စြာဆင္ျခင္၍ လယ္ကြက္ကိုု ဝယ္ယူတတ္၏။ ကိုုယ္တိုုင္လုုပ္၍ ရေသာေငြနွင့္ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္ကိုု ျပဳစုုတတ္၏။
 
မိမိခါးကိုု ခြန္အားနွင့္စည္း၍ မိမိလက္တို႔ကိုု သန္ျမန္ေစတတ္၏။
 
မိမိလုုပ္ေသာဥစၥာ ေကာင္းသည္ကိုုရိပ္မိ၍၊ သူ၏ မီးခြက္သည္ တညလံုုးမေသတတ္။
 
ခ်ည္ျဖစ္ေစတတ္ေသာ တန္ဆာတိုု႔ကိုု ကိုုယ္လက္ႏွင့္ ကိုုင္၍ လုုပ္ေဆာင္တတ္၏။
 
ဆင္းရဲေသာ သူတိုု႔အား လက္ကိုုျဖန္႔၍ ငတ္မြတ္ေသာ သူတိုု႔အား လက္ရုုန္းကိုု ဆန္႔တတ္၏။
 
မိုုးပြင့္က်ေသာ္လည္း၊ မိမိအိမ္သူအိမ္သား တိုု႔အတြက္ မစိုုးရိမ္။ အိမ္သူအိမ္သား အေပါင္းတိုု႔သည္ ကတီၱပါနီကိုု ဝတ္ရၾက၏။
 
ကိုုယ္႔အဖိုု႔ ေစာင္တိုု႔ကိုုရက္၍၊ ပိတ္ေခ်ာႏွင့္ေမာင္းေသာ အထည္ကိုု ဝတ္တတ္၏။
 
သူ၏ ခင္ပြန္းသည္လည္း ၿမိဳ႕တံခါးတိုု႔၌ ျပည္သား အသက္ႀကီးသူတိုု႔နွင့္ ထိုုင္၍၊ ထင္ရွားေသာသူ ျဖစ္ရ၏။
 
ေခ်ာေသာ အထည္အလိပ္ကိုု ရက္၍ေရာင္းတတ္၏။ ခါးစည္းတိုု႔ကိုုလည္း ကုုန္သည္၌ခ်တတ္၏။
 
သူလုုပ္ေသာ အထည္အလိပ္သည္ ခိုုင္ခံ႔၍၊ လွေသာ အဆင္းနွင့္ ျပည္႔စံုုသျဖင့္၊ သူသည္ ေနာင္ကာလ၌ ဝမ္းေျမာက္လိမ့္မည္။
 
ပညာစကားကိုု ေျပာတတ္၍၊ ေမတၱာတရားအားျဖင့္ နႈတ္ႁမြက္တတ္၏။
 
အိမ္သူအိမ္သား ျပဳမူသမွ်တိုု႔ကိုု ၾကည္႔ရႈတတ္၏။ ပ်င္းရိျခင္း အစာကိုု မစားတတ္။
 
သူ၏ သားသမီးတိုု႔သည္ ထ၍၊ အမိကိုု ေကာင္းခ်ီးေပး တတ္ၾက၏။
 
သူ၏ခင္ပြန္းကလည္း၊ လူမ်ိဳး သမီးအမ်ားတိုု႔သည္ ေကာင္းမြန္စြာ ျပဳၾကၿပီ၊ သိုု႔ရာတြင္၊ သင္သည္ ထိုုသူအေပါင္းတိုု႔ကိုု လြန္ကဲၿပီဟုု သူ႔ကိုုခ်ီးမြမ္းတတ္၏။
 
ယဥ္ေက်းေသာ အရာသည္ လွည္႔စားျခင္းနွင့္ ယွဥ္တတ္၏၊ လွေသာအဆင္းသည္လည္း အခ်ည္းႏွီးျဖစ္၏။ ထာဝရဘုုရားကိုု ေၾကာက္ရြံ႕ေသာ မိန္းမမူကား ခ်ီးမြမ္းျခင္းကိုု ခံရလိမ့္မည္။
 
ထိုုသိုု႔ေသာ မိန္းမက်င့္ရာ အက်ိဳးကိုုေပးေလာ႔။ သူျပဳေသာ အမႈသည္ ၿမိဳ႕တံခါးတိုု႔၌ သူ၏ အသေရကိုု ထင္ရွားေစသတည္း။